TΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚHΣ

«αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η σημερινή Κυριακή μας προετοιμάζει για την μεγάλη εορτή των εορτών και την πανήγυρη των πανηγύρεων, τα θεία Χριστούγεννα.

«και εκάλεσε πολλούς»

Αγαπητοί  μου  αδελφοί,

Κλήση μεγάλη και αγία από τον Θεό Πατέρα, τον Πλάστη και Δημιουργό του παντός, ο Οποίος έστειλε τον Μονογενή Υιό Του στον κόσμο να καλέσει στο μέγα και σωτήριο Αυτού Δείπνο πάντα άνθρωπο που επιζητεί και θέλει να γίνει σύσσωμος και σύναιμος Χριστού.

«και πάς ο όχλος έχαιρεν επί πάσι τοις ενδόξοις τοις γενομένοις υπ΄ αυτού»

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο πλήρης αγάπης οικτιρμών, αγαθότητας, φιλανθρωπίας και ελέους, Κύριος των Κυριευόντων και Βασιλεύς των Βασιλευόντων, ο Οποίος δια την του κόσμου σωτηρία έκλινε  ουρανούς και ήλθε στην γη, δίδασκε πανταχού και πάντοτε τον λόγο του Θεού, ο οποίος «πάντας ανθρώπους  θέλει  σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας έλθειν».

«τι σοι θέλεις ποιήσω;»

Αγαπητοί μου  αδελφοί,

Στις απεγνωσμένες παρακλητικές κραυγές του τυφλού της  σημερινής ευαγγελικής περικοπής, έρχεται ο Μέγας ο Ιατρός, της  ψυχής  και του σώματος, και ερωτά «τί θέλεις να σου κάμω;» και εκείνος του λέγει «Κύριε, θέλω να αποκτήσω το φώς μου».

«Έν σοι λείπει, πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος  τοις πτωχοίς και έξεις θησαυρόν έν ουρανώ και δεύρο ακολούθει μοι».

Αγαπητοί  μου  αδελφοί,

Ο πλούσιος νέος, της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, όταν άκουσε αυτά τα λόγια από τον Κύριο, λυπήθηκε πάρα πολύ, «περίλυπος εγένετο», γιατί αγαπούσε τα πλούτη του κόσμου τούτου, τα πρόσκαιρα και μάταια αγαθά και δεν ήθελε να αποχωριστεί από αυτά, «ήν γάρ πλούσιος σφόδρα».

«Τι ποιήσω, ότι ουκ έχω που συνάξω τους καρπούς μου»

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο Κύριος της αγάπης, ο χθες και σήμερα, ο αυτός και στους αιώνες, μας διδάσκει με την παραβολή του άφρονος πλουσίου, του ανθρώπου εκείνου που ευτύχησε να δεί τους αγρούς του να αποδίδουν πλούσια παραγωγή, την πλεονεξία.

«Και επεμελήθη αυτού»

Ο Κύριος, αγαπητοί μου αδελφοί, στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, την οποίαν ακούσαμε και είναι γνωστή ως η παραβολή του καλού Σαμαρείτη, αποκαλύπτει την αληθινή θρησκεία, την θρησκεία της αγάπης και της απολύτρωσης.

«Και επί πάσι τούτοις μεταξύ ημών και υμών, χάσμα μέγα εστήρικται»

Αγαπητοί μου Χριστιανοί,

Ο πλούσιος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, πορφυροστόλιστος και σαρκικός άνθρωπος, «ευφραινόμενος καθ’ ημέραν λαμπρώς», ενώ ο πτωχός Λάζαρος δεν είχε πού την κεφαλήν κλίνη, ασθενής, πεινασμένος, πονεμένος, εθεωρείτο από τους ανθρώπους ως ζώο ακάθαρτο και περιφρονημένο.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα βλέπουμε δύο θαύματα τα οποία, χάριν της ζώσης πίστης των πονεμένων εκείνων ανθρώπων, εποίησε ο των όλων Σωτήρ, ο Μέγας ιατρός της ψυχής και του σώματος.
Η θεραπεία της αιμορροούσης γυναίκας, το πρώτο, και η ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, το δεύτερο· και τα δύο αυτά θαύματα, φανερώνουν ότι ο των όλων Κύριος δεν κάμνει ουδεμία διάκριση, αλλά «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, που ακούσαμε, ο ευαγγελιστής Λουκάς μας καταγράφει την μεγάλη μεταβολή εκείνου του δυστυχισμένου ανθρώπου της πόλεως των Γαδαρηνών, του ενοχλουμένου υπό ακαθάρτου πνεύματος.