Εκτύπωση
Εμφανίσεις: 1816

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα βλέπουμε δύο θαύματα τα οποία, χάριν της ζώσης πίστης των πονεμένων εκείνων ανθρώπων, εποίησε ο των όλων Σωτήρ, ο Μέγας ιατρός της ψυχής και του σώματος.
Η θεραπεία της αιμορροούσης γυναίκας, το πρώτο, και η ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, το δεύτερο· και τα δύο αυτά θαύματα, φανερώνουν ότι ο των όλων Κύριος δεν κάμνει ουδεμία διάκριση, αλλά «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».

Η προς τον Θεόν θερμή πίστη κάθε ανθρώπου είναι απαραίτητος προϋπόθεση της σωματικής και πνευματικής σωτηρίας του· «ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται».

Ο «κατ’ είκονα Θεού» πλασθείς άνθρωπος πρέπει να διακρίνεται δια την πραγματική και την αληθινή πίστη του, την ζέουσα πίστη του στον Τριαδικό Θεό, και τούτο διότι δια της πίστεως ο άνθρωπος ενώνεται  αγαπητικώς με τον Θεό, τον Πλάστη και Δημιουργό του, και επιστρέφει στην πατρική εστία, στην πατρική αγκαλιά.

Η αληθινή, η θερμή, η ζέουσα πίστη στο Θεό και το «γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής», κατά το Ιερό βιβλίο της Θείας Αποκάλυψης, καθιστά τον άνθρωπο ήρωα, ισχυρό, άγιο, ενάρετο, τέλειο και τον οδηγεί σε μεγάλα κατορθώματα σε μεγάλες χριστιανικές πράξεις και προπάντων τον οδηγεί στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα.

Αυτή τη δύναμη, αλλά και αυτή την τελική θεία κατάληξη έχει δια τον κάθε άνθρωπο η θερμή πίστη του στον εν Τριάδι Θεό, όπως ακριβώς διαφαίνεται στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, τόσον από την αιμορροούσα γυναίκα, η οποία τα πάντα είχε ξοδέψει στους γιατρούς δια να ξαναβρεί την υγεία του σώματός της, όσον και από τον πονεμένο Πατέρα τον Ιάειρο, που έβλεπε από στιγμή σε στιγμή  να χάνεται η μονάκριβη κόρη του.

Ω! πόσο ωφέλιμος και καρποφόρα και σωτήριος δια τον άνθρωπο είναι η πίστη στον Θεό· και τούτο γιατί κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να περάσει την ζωή αυτή σε αυτό τον κόσμο χωρίς να χύσει ένα δάκρυ πόνου, χωρίς να περάσει κάποια θλίψη, χωρίς κάποια στενοχώρια να συγκλονίσει το είναι του.

Ο Πολύαθλος Ιώβ μας λέγει: «πειρατήριον εστίν ο βίος του ανθρώπου επί της γης». Ο άνθρωπος είναι γεγονός ότι, σε αυτή την ζωή θα γευθεί πίκρες, λύπες, στενοχώριες, φόβους, αρρώστιες, πείνα, δυστυχίες και άλλα δεινά, και τέλος θα γευθεί και αυτόν τον σωματικό θάνατο, που είναι ο χωρισμός του σώματος  από την ψυχή. Για όλες αυτές τις δοκιμασίες που κάνουν δεινή, φοβερή την ζωή του ανθρώπου εδώ στην γή, ερωτά ο ταλαίπωρος άνθρωπος που θα βρει την παρηγοριά, την παραμυθία του; Ποίος είναι εκείνος που θα το πονέσει, που θα τον βοηθήσει, που θα γίνει συνοδοιπόρος του, αρωγός του και συνκυρηναίος του δια να μπορέσει να νικήσει και να ξεπεράσει όλες αυτές τις δοκιμασίες;

Την απάντηση του την παρέχει η σημερινή ευαγγελική περικοπή: «η πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εις  ειρήνην» και «μη φοβού, μόνον πίστευε, και σωθήσεται». Μόνον η πίστη στον Χριστό παρηγορεί και ενισχύει και σώζει τον άνθρωπο και τον βγάζει νικητή από τους κινδύνους, από τις θλίψεις, τις στενοχώριες, τις συμφορές, τις τρικυμίες, και όλα αυτά λέγονται διάφορες δοκιμασίες της πρόσκαιρης και μάταιης αυτής ζωής.

Ο Απόστολος Ιάκωβος μας λέγει: «να έχετε χαρά μεγάλη, αδελφοί μου, όταν πέσετε σε διάφορες δοκιμασίες, γιατί πρέπει να ξέρετε ότι η δοκιμασία της πίστης μας παράγει υπομονή, η δε υπομονή κάνει τέλειο έργο, δια να είσθε τέλειοι και ολοκληρωμένοι και να μη υστερείτε σε τίποτε».

Μόνον η χριστιανική πίστη διδάσκει σαφώς και περί της μελλούσης ζωής, η οποία μέλλουσα ζωή είναι ζωή χαράς και ευλογίας Θεού· «ένθα ουκ έστι πόνος ή λύπη ή στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος», ψάλλει η  Εκκλησία του Εσταυρωμένου και Αναστάντος Ιησού κατά την νεκρώσιμο ακολουθία.

Μόνον η χριστιανική πίστη ενισχύει τον άνθρωπο στην παρούσα ζωή, εξαγιάζει τις θλίψεις του και βοηθά τον άνθρωπο να νικήσει το κακό, να νικήσει τα του κόσμου τούτου μάταια και ψευδή, να νικήσει την αμαρτία και να τελειοποιηθεί εν Χριστώ Ιησού. Μόνον η χριστιανική πίστη μεταμορφώνει την ζωή του ανθρώπου στον κόσμο αυτό, του αγιάζει τις θλίψεις και του παρέχει την ιώβειον εκείνη υπομονή, αλλά και συγχρόνως του δίδει την δύναμη εκείνη να νικήσει το κακό, να νικήσει τα οψώνια της αμαρτίας, να νικήσει τον θάνατον  και να ξαναβρεί  την ζωή  την αιώνιο, την  βασιλεία των ουρανών.

Η χριστιανική πίστη δεν είναι  μία απλή γνώση, δεν είναι μία απλή θεωρία, δεν είναι ένα σύστημα φιλοσοφικό, δοσμένο από ανθρώπους, αλλά είναι θεία δύναμη, είναι θάρρος, είναι φλόγα πού φωτίζει, είναι οργασμός θείος που οδηγεί σε προσωπική ένωση του ανθρώπου  με τον Θεό.

Αδελφοί μου,

Η χριστιανική πίστη ανύψωσε τον άνθρωπο, κατέλυσε τις κοινωνικές ανισότητες, καθιέρωσε την αρχή της φιλανθρωπίας, δημιούργησε τις μεγάλες και θεάρεστες πράξεις και ενεφύτευσε στον άνθρωπο να διαπράττει έργα αγάπης, έργα φιλαλληλίας.

Ο Απόστολος Ιάκωβος λέγει: «η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά», και, «δείξον μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου», και, «η πίστις δια αγάπης ενεργουμένη». Η πίστη δι’ έργων ενεργουμένη αποτελεί το μέγα θαύμα της πνευματικής κάθαρσης του ανθρώπου και της ηθικής ανύψωσης αυτού, και σώζει τον άνθρωπο και το οδηγεί στην αιώνιο ζωή.

Αυτή την πίστη η Ορθόδοξος Εκκλησία μας κατέχει και διαφυλάττει, και στο σύνολό της και στον ακριβή και γνήσιο δογματισμό της περί του προσώπου Εκείνου, που έκλινε ουρανούς και ήλθε στην γή, δια της Παρθένου Μαρίας, και τοις ανθρώποις συνανεστράφει, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Ο Ιερός Χρυσόστομος, λέγει, «το να πιστεύει κανείς στον σταυρωθέντα και ταφέντα και ότι αναστήθηκε και βρίσκεται στο ουρανό, αυτό δεν χρειάζεται, ούτε  σοφία ούτε λογική , αλλά πίστη. Οι απόστολοι δεν προσήλθαν με σοφία αλλά με πίστη και έγιναν οι σοφότεροι από τους σοφούς του κόσμου. Το να δέχεται κανείς με πίστη τις αλήθειες του Θεού, είναι ανώτερο από την ενέργεια της λογικής. Διότι αυτό υπερβαίνει την ανθρωπίνη διάνοια».

Δια τούτο ας πιστέψουμε και εμείς ολοψύχως στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και ας πράττουμε έργα αγάπης και αρετής. Ας είμαστε, παρά τους δύσκολους καιρούς που περνάμε, στερεοί και ακλόνητοι στην πίστη μας και ας μη μας εξαπατούν οι σειρήνες του κόσμου τούτου, μήτε να μας φοβίζουν οι διάφορες δοκιμασίες, αλλά αφού ειρηνεύουμε πρώτα με τους εαυτούς μας και ύστερα με τους αδελφούς μας, να πράττουμε έργα αγάπης, δια να ακούσουμε και εμείς το: «η πίστις σου σέσωκέ σε πορεύου εις ειρήνην».

ΑΜΗΝ.  Ο Λ.Κ.Α.Π.