Με βυζαντινή μοναστηριακή τάξη εορτάσθηκε το «εν Χώναις θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ», στην Ιερά Μονή των Αγίων Αγγέλων, στην περιοχή «Άγιος Πέτρος» της Νήσου Λέρου.

Στον Μέγα Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό, το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2020, χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Παΐσιος, συμπαραστατουμένου υπό του Αρχιερατικού Επιτρόπου π.Νικοδήμου και π.Ιωάννου.

Κατά τον Εσπερινό παρέστη η Προεστώσα της Ιεράς Μονής, μοναχή Παρασκευή και η μοναχή Ευλογία, ο Δήμαρχος Λέρου κ.Μιχ.Κόλιας, ο αντιδήμαρχος κ.Άκης Γρεκός, ο πρόεδρος ΔΗΛΙΤΑΛ κ.Ν.Μπίλλης και πολλοί πιστοί.

Κατά την μοναστηριακή τάξη ετελέσθη η αρτοκλασία.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης μας, ο οποίος μετέφερε τις Πατριαρχικές Ευχές και Ευλογίες του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ.Βαρθολομαίου, ο οποίος έθεσε τον θεμέλιο λίθο της Ιεράς Μονής το 1994. Κατόπιν αναφέρθηκε στο «εν Χώναις θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ», τονίζοντας ότι οι σημερινοί άνθρωποι πρέπει να είμαστε μονιασμένοι και να έχουμε πίστη, ώστε να μην είμαστε επιρρεπείς στην αμαρτία. Και αν συμβαίνουν σήμερα αυτά που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο, δηλαδή εάν υπάρχει αυτή η παγκόσμια αναταραχή, τούτο συμβαίνει διότι ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από τον Θεό.

Στο ψαλτήριο έψαλλαν κατανυκτικά και με λέρικο βυζαντινό ύφος ο π.Νικόλαος και οι καλλίφωνοι ιεροψάλτες Αναστάσιος Χατζηλάρης και Ισίδωρος Λιβανός.


Το πρωί της Κυριακής 6/9 ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, υπό του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Παϊσίου, συμπαραστατουμένου υπό του αρχιμ.Γεδεών και π.Ιωάννου.

Κατά την Θεία Λειτουργία παρέστη η Προεστώσα της Ιεράς Μονής, μοναχή Παρασκευή και η μοναχή Ευλογία, ο Δήμαρχος Λέρου κ.Μιχ.Κόλιας, ο διοικητής ΥΝΤΕΛ πλοίαρχος ΠΝ Π.Φιλιππίδης και πολλοί πιστοί.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο αρχιμ.Γεδεών, ο οποίος ομίλησε για την μεγάλη αρετή της μετανοίας και προέτρεψε τους πιστούς να βγάλουν τον εγωισμό από την ζωή τους και να βιώσουν την αξία αυτής της αρετής, της μετανοίας, η οποία θα τους οδηγήσει κοντά στο Θεό.

Στο ψαλτήριο έψαλλαν με λέρικο βυζαντινό ύφος οι καλλίφωνοι ιεροψάλτες Γεώργιος Γαμπιέρης, Άγγελος Αγγελίδης και Νικόλαος Ελένης.

Κατά την μοναστηριακή τάξη ετελέσθη η αρτοκλασία στον αύλειο χώρο της Μονής.

Η Προεστώσα της Ιεράς Μονής Αγίων Αγγέλων μοναχή Παρασκευή.

Ο Μητροπολίτης στο τέλος ευχαρίστησε τον ιερό κλήρο, την Προεστώσα της Ιεράς Μονής Αγίων Αγγέλων μοναχή Παρασκευή και την μοναχή Ευλογία για τον ευπρεπισμό της Μονής, τους ιεροψάλτες, τον Δήμαρχο, τις Αρχές και το εκκλησίασμα, και παρότρυνε τον λαό της Λέρου να είναι κοντά στη Μονή, να την επισκέπτονται συχνά, διότι η Μονή αποτελεί όαση πνευματική, οίκο περισυλλογής, αναπαύσεως και προσευχής για κάθε ανθρώπινη ψυχή. Και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη αυτής της πνευματικής πηγής.

Κατόπιν ο Μητροπολίτης εμοίρασε τον άρτο στους πιστούς, ευχόμενος «χρόνια πολλά».


ΤΟ ΕΝ ΧΩΝΑΙΣ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ

 «Την περίοδο που ο Άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, πέρασε από την Ιεράπολη της Φρυγίας για να φωτίσει και να οδηγήσει τους ανθρώπους που ζούσαν στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας, προφήτευσε ότι πρόκειται να αναβλύσει κοντά στον τόπο εκείνο αγίασμα, τιμώμενο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, από τον οποίο πρόκειται να επιτελεσθούν πλήθος θαυματουργικών ιάσεων.

Πράγματι στις Κολλασαίς της Φρυγίας ανάβλυσε το θαυματουργό αγίασμα του Ταξιάρχου Μιχαήλ, και όποιος προσέρχονταν σε αυτό με πίστη, λάμβανε την ίαση της ασθενείας του.
Κάποιος πλούσιος ειδωλολάτρης, που η κόρη του ήταν κωφάλαλη, είδε ένα όνειρο που τον καλούσε να φέρει το παιδί του στο αγίασμα του Ταξιάρχου και εκεί θα εθεραπεύετο. Όταν ξύπνησε πήρε την κόρη του και πήγε στο αγίασμα και όταν της έδωσε να πιεί αμέσως θεραπεύτηκε.

Μπροστά στην τόσο μεγάλη ευεργεσία του Θεού, ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και βαπτίσθηκε μαζί με ολόκληρη την οικογένεια του. Από ευγνωμοσύνη για την θαυματουργική θεραπεία έκτισε περικαλλή Ναό προς τιμήν του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Αφού πέρασαν περίπου ενενήντα χρόνια από το θαύμα αυτό κάποιο παιδί από της Ιεράπολη, του οποίου το όνομα ήταν Άρχιππος, ήρθε και εγκαταστάθηκε στο Ναό αυτό ως νεωκόρος, αφιερωμένος στον Θεό. Ήταν άνθρωπος με θερμή πίστη και πολύ ασκητική ζωή. Αγωνιζόταν καθημερινά να υποτάξει τα πάθη και να εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών.

Οι ειδωλολάτρες της περιοχής εκείνης κινούμενοι από φθόνο, καθώς έβλεπαν το πλήθος των ανθρώπων που προσέτρεχαν εκεί ζητώντας τη Χάρη του Θεού και τις μεσιτείες του Αρχαγγέλου, αποφάσισαν το εξής:
Από την περιοχή εκείνη περνούσαν δύο ποταμοί, ο Κούφος και ο Λυκόστρατος. Άρχισαν λοιπόν να σκάβουν για να ενώσουν τα δύο ποτάμια και να τα στρέψουν επάνω στο αγίασμα και το Ναό, ώστε να παρασύρουν τα πάντα στο πέρασμα τους.

Ο Άρχιππος, βλέποντας τις ενέργειες των ειδωλολατρών άρχισε να προσεύχεται στον Κύριο και στον Άγιο Ταξιάρχη για τη σωτηρία του αγιάσματος. Όταν τα νερά άρχισαν να κατεβαίνουν ακριβώς μπροστά από το Ναό, χτύπησε με το ακόντιο που κρατούσε στα χέρια του το έδαφος και δημιούργησε ένα άνοιγμα μέσα στο οποίο έπεφτε το νερό των ποταμών και έβγαινε από την απέναντι πλευρά του Ι. Ναού.

Με τον θαυματουργικό αυτό τρόπο ο Μέγας Αρχιστράτηγος έσωσε το Ναό από βέβαιη καταστροφή.
Επειδή το άνοιγμα που δημιουργήθηκε από το χτύπημα του Ταξιάρχου έμοιαζε με χωνί, η περιοχή μετονομάστηκε από Κολλασαίς σε Χώναις της Φρυγίας, προς πιστοποίηση και αιώνια ανάμνηση του θαύματος, και η Αγία μας Εκκλησία καθιέρωσε να εορτάζουμε την ανάμνηση του θαύματος προς Δόξαν Θεού και εις τιμήν και μνήμην του Παμμεγίστου Μιχαήλ και προς ωφέλεια των ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών, ώστε να ενισχύονται στον πνευματικό τους αγώνα κατά των παγίδων του διαβόλου».

 

 

Επιμέλεια: Γεώργιος Ι. Χρυσούλης, Γραμματεύς Ιεράς Μητροπόλεως